چه سخت است از صبر گفتن و دلجویی دادن وقتی که لحظه هایت همیشه با درد آمیخته شده است.
چه سخت است امید بستن به فرداهای دور از انتظار وقتی که تنها، درد مرهم زخم هایت باشد.
میدانم چقدر سخت است وقتی صبرت را به ازای روزها تحمل رنج از دست می دهی و میدانم چه سخت است وقتی ناله های لحظه های تنهاییت را با شانه های بی کسی شب تقسیم می کنی تا حرمت اشک های پاکت را مقابل هر کس نشکنی.
آری، چه سخت است موعظه وقتی که هیچکس دردت را نمی فهمد و هیچکس نمی تواند تسکین دهنده دل خرابت باشد...

                            نمی دانم چه باید گفت
                                       ولی
            تا می توانی گریه کن، شاید دنیا شرمش بگیرد.

كاش در گذر زمان يكي گويد ايا هنوز زنده اي؟به راستي كسي اين سوال را از مردگان متحرك خواهد پرسيد؟خدايا در وجودم نهال معرفت بكار تا كساني كه حرف از معرفت و وفا ميزنند يادي كرده باشم.                                                   خدايا نميدانم چه روزي از اين چرخ و فلك پايين خواهم امد اما خدايا تا پايين امدنم مگذار دلي را شكسته باشم.چشمي را اشك الود كرده باشم.به كسي خنجر نامردي  زده باشم.                                                                           خدايا عمر مرا به كسي بي افزون ات وجودش سراپا معرفت باشد...             

دخترای  محترم خـــــــط لب از زیــــر دماغ شروع نمیشــــــه!این یکیو بخدا راست میگم

.

.

.

.

.

.

شمام یادتونه؟؟؟)

اسم:غلام

فامیل:غلامی

غذا:غلام پلو

میوه:غلام سبز

شغل:غلام فروش

شهر:غلام رود

کشور:غلامستان

گل:غلام بو

شی:غلام پلاستیکی

ماشین:همونی که غلام سوار میشه اسمشو نمیدونم

یه جور مینوشتیم انگار گفتن اولش با غلام شروع شه بعد تازه بهمونم میگفتن مثلا غلام پلاستیکی وجود ندارهدر دفاع از ورژن پلاستیکی غلام چنان جنگ خونینی به راه می افتادکه تو 8 سال جنگ تحمیلی به راه نیافتاد